ادامه شماره سه کتاب قدرت بیان

رقصنده پای، پای به جهان نمی نهد

تاسف مخور که جان به جانان نمی دهند

آخر سر داماد بی گناه 

خون بر فنا بشد در دامان پاکیان

جانم فدای حاکم افراسیاب

تا آن زمان که ممکن است 

باران ببارد و بنده به سان خویش

فاطر شوم اگر حریصانه زندگی

لابد تو هم چند روز با روز مبارکی 

گریه کنی ولی فطرت شد زندگی

چالاک بندگی حاکم بر زندگی

بیاراست خدای مهربان زندگی

راز صفا چه بود راز بندگی

ادامه شماره سه کتاب قدرت بیان...

رقصنده پای، پای به زمین نمی نهدبسته به تو دارد که تقوای تو چیستبسته به این دارد که به حوری در  بهشت گویییا به ملائکه مقربینیا به خدای یگانه ی صاحب بزرگی و خلاقبسته به بینش تو داردبسته به نیرویی که افکارت را به اعمال مبدل می کند داردآری همه چیز بسته به تو ستسرنوشتت عریان وار دست خودت هستخواستی تباهش کن خواستی پر ز آرامش و معنویتبه دنبال دنیا برو ولی دنیاپرست نشوبه دنبال دین ات برو ولی اخلاق و تفکر را فراموش نکنو هرگز به دنباله روی کسی کورکورانه نرومخصوصا وقتی می خواهی از محیط امن خود خارج شویآنچنان به خدا توکل کن که او تو را حفظ کندنه امیال دنیا پرستانبی شب بخیر مسواک زدن هم به خواب عمیق فرو نرو ادامه شماره سه کتاب قدرت بیان...

پیرم و گاهی دلم یاد نوجوانی می کندقاصدک در دست بود ولی چشمک پرانی می کندخاستگاه فتیر نیست جز نان و نمکعنبر نسار و صبر و نمازخاستگاه جمعه کی باشد که دارد نامهربانی می کندچنگ چنگگ زد آن قیچی به دستاما در باز نشددر زندان دلش زندگانی می کندقنبر و عنبر یکی بودند ولیدر سرشتش حکم خاکم حکمت پرانی می کندجنگ شد در زندگی در حاکم یوسف صفتفکر می کرد دارد حکم قاضی می کندتایر ماشین زیر سر آن مجرمان چه می کندتیر باران دست حکام دیوان صفت چه می کند   شکر خدا حرص و طمع پایان پذیرد انجمن  آن عصب مغزان را خدا  شفا خواهد دهد تنها خدا خواهد دهد بر باد فنا ای انجمنتا خدا هست نگران نیستیمتا همیشه مجرمان زیر دستان ما خواهند مرد هیچ کس عاقل نشود خدا عاقل هست ما خدا را کافی هست عقل ما کافی نیست ادامه شماره سه کتاب قدرت بیان...